جلبک های دریایی درشت مولکول از جمله منابع زنده و تجدید پذیر دریاها و اقیانوس ها هستند. جلبک های دریایی برای انسان ها و حیوانات به عنوان غذا، و منابع ارزشمندی از مواد طبیعی هستند. جلبک ها از دیرباز در کشورهای باستانی حواشی اقیانوس ها مانند ژاپن، چین، کره و دیگر کشورها به عنوان غذای اصلی موجود در رژیم غذایی استفاده شده است و امروزه انسان ها از محصولات حاصل از ماکروجلبک ها در زندگی روزمره خود به طرق مختلف استفاده می کنند. مثلا انواع پلی ساکاریدهای استخراجی از جلبک ها در خمیردندان، صابون، شامپو، مواد آرایشی، مواد غذایی و دارویی استفاده می شود. جلبک های دریایی به سه گروه جلبک های قهوه ای، قرمز و سبز طبقه بندی می شوند.

جلبک های قهوه ای یا فائوفیت ها بزرگترین گروه از جلبک ها از نظر اندازه هستند. مثلا طول کلپ های غول پیکر به بیش از 45 متر می رسد. رنگ این جلبک ها، قهوه ای و یا قهوه ای زرد است و در آب های معتدله و سرد یافت می شوند. جلبک های قهوه ای دارای قسمت ریشه مانندی هستند که آن ها را متصل به زمین نگه می دارد. نمونه هایی از جلبک های قهوه ای:

جلبک های قرمز
جلبک های قرمز یا رودوفیت ها معمولا به دلیل وجود رنگدانه فیکوایریترین دارای رنگ قرمز زیبایی هستند. جلبک های قرمز نسبت به جلبک های قهوه ای به دلیل جذب نور آبی می توانند در اعماق بیشتری زندگی کنند. جلبک کرالین از جلبک های مهم قرمزی است که در تشکیل آبسنگ های مرجانی مشارکت می کنند. نمونه هایی از جلبک های قرمز :

جلبک های سبز (کلروفیتا) دارای بیش از 7000 گونه است که در مقایسه با جلبک های قهوه ای و قرمز از تنوع بیشتری برخوردار است. جلبک های سبز دارای دو نوع کلروفیل هستند و مانند گیاهان خشکی انرژی نور را برای ساخت قند به دام می اندازند ولی بر عکس گیاهان خشکی تنها در آب می توانند زندگی کنند. نمونه هایی از جلبک های سبز :